Billian
Door: Arnold Francien
Blijf op de hoogte en volg Arnold
21 Februari 2013 | Kenia, Diani Beach
Billian
Op ons complex met 8 appartementen werken 2 meisjes voor de schoonmaak en de was: Lucy en Billian.
En 2 jongens: Isaac voor de tuin , het zwembad en de bewaking en Jacob ook voor de tuin ( m.n. sproeien en ...de nachtbewaking bij de poort.
Op de receptie werkt Esther op onregelmatige tijden ; maar ze is er bijna iedere dag tussen 8.00 en 17.00 uur.
Haar rechterarm is misvormd en haar hand bestaat uit een klompje met 2 vingers .
Maar ..over Billian gaat ons verslag nu.
Ze is hier 7 maanden geleden meegebracht uit de omgeving van Kakameg en komen werken voor de eigenaresse Rose die de grote villa bewoonde die ook op dit complex hier staat.
Billian had er een ruime kamer en diende haar bazin. Na 2 maanden echter verkocht Rose de heleboel en liet Billian achter. Die mocht blijven van de nieuwe eigenaar maar niet meer in de villa. Die wordt nu verhuurd aan grote groepen.Voor haar was een magazijntje vrij. Een kleine ruimte waar een babybedje en een salontafeltje staan en aan de muur wat planken zijn. Ze is 24 uur in dienst want ze gaat alleen nergens heen behalve naar de winkeltjes in de buurt om haar eten te kopen. Naast het werk als schoonmaakster is ze af en toe ook assistent als bewaking.
En als er gasten 's nachts of vroeg in de morgen aankomen heeft ze de kamers in orde gemaakt.
Ze maakt 's avonds het eten ook voor Jacob, die daar een kleine vergoeding voor geeft. Van Esther krijgt ze wel eens wat afdankertjes aan kleding en schoeisel.
Ze doet onze was en krijgt daar ook wat extra geld voor.
Ze vertelde aan June , die hier een paar dagen logeerde,dat ze eigenlijk graag terug wil naar huis.
Ze heeft 3 kinderen waarvan 2 jongens bij haar ex en 1 meisje bij haar ouders.
We hebben met haar gepraat en ook toen zei ze dat ze hier weg wilde; terug naar haar ouders.
Ze had al plannen om kleren te gaan inkopen in de stad Eldoret en die in haar eigen dorpje te verkopen.
Toen we haar vroegen wat ze dan nodig had om te starten zei ze: “6000 shilling” zo, n 50 euro dus.
Dat is haar maandinkomen hier! We boden haar aan dit bedrag te schenken plus de kleren die we nog over hebben en een koffer om het mee te nemen ( Birgit: een goede investering dus van jouw schenking! ) En het busticket betalen we ook natuurlijk nog. Dat is rond de 2000 Ksh.
Ze wacht nu dus op het einde van de maand wanneer haar loon wordt uitbetaald en zegt dan dat ze naar huis gaat naar haar zieke vader. Tegen Lucy en Isaac heeft ze dit al verteld. Isaac gaat op zijn vrije dag naar Mombasa voor haar om het ticket te kopen. Ze vinden het jammer dat ze vertrekt maar zien ook dat haar situatie hier uitermate slecht is. Zij gaan na werktijd naar huis maar Billian heeft hier niets.
Gisteren heeft ze zelf ook een snipperdag genomen en zijn we met haar naar een soort politiebureau gegaan om haar ID kaart op te halen. Die had ze in oktober al aangevraagd maar was er nog steeds niet zeiden ze per telefoon tegen haar. We kwamen net onder lunchtijd en 3 medewerkers zaten buiten te niksen. Over een uur waren ze bereid om te kijken. Arnold maakte een praatje met hen terwijl Billian en ik op het houten bankje in de schaduw gingen zitten wachten.
Na zo,n 5 minuten ging er een van de dames toch naar binnen en kwam met de ID kaart terug! ( Arnold had hen geld gegeven voor de lunch ( 1000 Ksh. ) Hoezo corruptie? Maar zo werkt het hier en in veel andere landen ook.
Billian was trots: eindelijk Keniaans staatsburger met een ID kaart! Haar eerste!
We vierden het met een lunch in een klein restaurantje waar ze enorm van genoot.
En na nog een paar schoenen uitgezocht te hebben op de plaatselijke markt (we vonden dat ze netjes op reis moest ) gingen we met de taxi terug.
Nu koken we 's avonds wat meer en kunnen zij en Jacob er van mee eten.
Ze telt de dagen nu af ! En steeds vraagt ze zich af waarom wij zoveel van haar houden om dit voor haar te doen.
Zij heeft geluk gehad dat we haar pad kruisten maar zoveel anderen hier hebben kunnen ook steun gebruiken. Jammer genoeg moeten we steeds keuzes maken maar Billian leek ons dit keer de moeite waard!
Op onze volgende Keniareis zullen we haar zeker op gaan zoeken .
Ze verheugt zich er al op en ook om ons aan haar ouders en kinderen voor te stellen.
God bless you is het slotwoord van Biilian!
Groetjes : Arnold en Francien
Op ons complex met 8 appartementen werken 2 meisjes voor de schoonmaak en de was: Lucy en Billian.
En 2 jongens: Isaac voor de tuin , het zwembad en de bewaking en Jacob ook voor de tuin ( m.n. sproeien en ...de nachtbewaking bij de poort.
Op de receptie werkt Esther op onregelmatige tijden ; maar ze is er bijna iedere dag tussen 8.00 en 17.00 uur.
Haar rechterarm is misvormd en haar hand bestaat uit een klompje met 2 vingers .
Maar ..over Billian gaat ons verslag nu.
Ze is hier 7 maanden geleden meegebracht uit de omgeving van Kakameg en komen werken voor de eigenaresse Rose die de grote villa bewoonde die ook op dit complex hier staat.
Billian had er een ruime kamer en diende haar bazin. Na 2 maanden echter verkocht Rose de heleboel en liet Billian achter. Die mocht blijven van de nieuwe eigenaar maar niet meer in de villa. Die wordt nu verhuurd aan grote groepen.Voor haar was een magazijntje vrij. Een kleine ruimte waar een babybedje en een salontafeltje staan en aan de muur wat planken zijn. Ze is 24 uur in dienst want ze gaat alleen nergens heen behalve naar de winkeltjes in de buurt om haar eten te kopen. Naast het werk als schoonmaakster is ze af en toe ook assistent als bewaking.
En als er gasten 's nachts of vroeg in de morgen aankomen heeft ze de kamers in orde gemaakt.
Ze maakt 's avonds het eten ook voor Jacob, die daar een kleine vergoeding voor geeft. Van Esther krijgt ze wel eens wat afdankertjes aan kleding en schoeisel.
Ze doet onze was en krijgt daar ook wat extra geld voor.
Ze vertelde aan June , die hier een paar dagen logeerde,dat ze eigenlijk graag terug wil naar huis.
Ze heeft 3 kinderen waarvan 2 jongens bij haar ex en 1 meisje bij haar ouders.
We hebben met haar gepraat en ook toen zei ze dat ze hier weg wilde; terug naar haar ouders.
Ze had al plannen om kleren te gaan inkopen in de stad Eldoret en die in haar eigen dorpje te verkopen.
Toen we haar vroegen wat ze dan nodig had om te starten zei ze: “6000 shilling” zo, n 50 euro dus.
Dat is haar maandinkomen hier! We boden haar aan dit bedrag te schenken plus de kleren die we nog over hebben en een koffer om het mee te nemen ( Birgit: een goede investering dus van jouw schenking! ) En het busticket betalen we ook natuurlijk nog. Dat is rond de 2000 Ksh.
Ze wacht nu dus op het einde van de maand wanneer haar loon wordt uitbetaald en zegt dan dat ze naar huis gaat naar haar zieke vader. Tegen Lucy en Isaac heeft ze dit al verteld. Isaac gaat op zijn vrije dag naar Mombasa voor haar om het ticket te kopen. Ze vinden het jammer dat ze vertrekt maar zien ook dat haar situatie hier uitermate slecht is. Zij gaan na werktijd naar huis maar Billian heeft hier niets.
Gisteren heeft ze zelf ook een snipperdag genomen en zijn we met haar naar een soort politiebureau gegaan om haar ID kaart op te halen. Die had ze in oktober al aangevraagd maar was er nog steeds niet zeiden ze per telefoon tegen haar. We kwamen net onder lunchtijd en 3 medewerkers zaten buiten te niksen. Over een uur waren ze bereid om te kijken. Arnold maakte een praatje met hen terwijl Billian en ik op het houten bankje in de schaduw gingen zitten wachten.
Na zo,n 5 minuten ging er een van de dames toch naar binnen en kwam met de ID kaart terug! ( Arnold had hen geld gegeven voor de lunch ( 1000 Ksh. ) Hoezo corruptie? Maar zo werkt het hier en in veel andere landen ook.
Billian was trots: eindelijk Keniaans staatsburger met een ID kaart! Haar eerste!
We vierden het met een lunch in een klein restaurantje waar ze enorm van genoot.
En na nog een paar schoenen uitgezocht te hebben op de plaatselijke markt (we vonden dat ze netjes op reis moest ) gingen we met de taxi terug.
Nu koken we 's avonds wat meer en kunnen zij en Jacob er van mee eten.
Ze telt de dagen nu af ! En steeds vraagt ze zich af waarom wij zoveel van haar houden om dit voor haar te doen.
Zij heeft geluk gehad dat we haar pad kruisten maar zoveel anderen hier hebben kunnen ook steun gebruiken. Jammer genoeg moeten we steeds keuzes maken maar Billian leek ons dit keer de moeite waard!
Op onze volgende Keniareis zullen we haar zeker op gaan zoeken .
Ze verheugt zich er al op en ook om ons aan haar ouders en kinderen voor te stellen.
God bless you is het slotwoord van Biilian!
Groetjes : Arnold en Francien
-
21 Februari 2013 - 14:23
Diny:
Wat fijn dat jullie het zo voor Billian hebben kunnen regelen , dit werk
van jullie in Kenia is formidabel !
Gr. Diny -
21 Februari 2013 - 15:37
Hennie En Carel Van Geelen-v.d. Moosdijk:
Lieve mensen,
Jullie hebben weer werken van barmhartigheid verricht met de hulp die jullie aan Billian hebben gegeven.
Wat lijkt het me moeilijk om in zo'n land waar zoveel hulpbehoeftigen zijn degenen uit te moeten kiezen die je wel of niet kan helpen vanuit een beperkte bron. Soms is zo'n verblijf in die situatie dan helemaal geen vacantie meer.
Waarom is het in de wereld toch zo raar verdeeld?
En wij dan mopperen omdat we gekort worden met hogere belastingen en verminderde pensioenuitkering.
Bedankt maar weer voor het schrijven van dit verslag zodat we met jullie mee kunnen gaan in Kenia.
Mede namens Hennie veel liefs en probeer toch ook te genieten van die prachtige omgeving daar.
Pas goed op elkaar en tenslotte hartelijke groeten ook aan June. -
21 Februari 2013 - 20:59
Karel/lily:
Ja,ja zo is het in de wereld de een heeft het en de andere weer niet.
Jullie hebben het,het geluk dat je een ander ziels gelukkig kunt maken
Ga zo door en wees gelukkig dat jullie dit allemaal kunnen doen.
XXX -
22 Februari 2013 - 07:43
Jo En Jose:
Wat een verhaal zeg, je kunt het haast niet geloven dat zoiets nog bestaat. Wat zullen haar kinderen blij zijn om mama weer te zien. Geweldig! Als de zon niet zou schijnen geven jullie de warmte aan de mensen daar in Kenia.
Lieve groeten en een dikke knuffel. -
22 Februari 2013 - 12:29
Hannie:
Hallo Francien en Arnold.
Geweldig wat jullie allemaal doen.
Als ik e.e.a. lees besef ik des te meer hoe goed we het hier hebben!!
Behalve het weer, het is hier steenkoud!
Hopelijk genieten jullie nog van de laatste weken daar.
Ijskoude groetjes, xxx
-
22 Februari 2013 - 20:05
Frans Van Der Horst:
Hierbij eindelijk mijn eerste reactie op jullie reis.
Wat een hartelijke "ontwikkelingshulp", die meteen op de goede plek komt,
zonder poeha of patserigheid.
Een keuze maken wie je helpt is moeilijk, maar jullie laten je hart spreken.
Dankjewel voor deze berichten.
Ik zal nooit meer mopperen over onze situatie in Nederland.
Lieve groeten van Frans. -
22 Februari 2013 - 22:26
Birgit:
Fijn dat die kofferset goed is terecht is gekomen!
En wederom geweldig wat jullie allemaal doen daar.
Tjiums! -
14 Maart 2013 - 16:34
Tina Monsma:
Lieve mensen wat zijn jullie toch gezegend dat je nu ook deze vrouw weer zo gelukkig mag maken ik heb het al eens eerder gezegd maar doe het nog een keer : ik dank God elke dag voor alle lieve goede mensen op deze aarde en daar horen jullie ook bij!!! Hartelijke groeten van Tina -
16 Maart 2013 - 11:52
Henrietta:
Wat zijn we trots op onze buurtjes..... dit gevoel erbij moet niet te beschrijven zijn wat vooreen genoegdoening dit geeft, duidelijk waarom jullie zo graag weer terug gaan ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
